AMOR VACUI

De schilderijen van Hans Fohan distantiëren zich met grote stilte van de overdaad waarmee de maatschappij zich vandaag verzadigt. Zijn drang naar zuiverheid voert de toeschouwer mee in de esthetische ervaring van het onzegbare, als poëzie die alle overtollige woorden vermijdt. Fohan schildert wat hij voelt. Hij omarmt de leegte en kiest voor de Amor Vacui. In zijn existentialistische filosofie opent hij met zijn biomorfe abstractie een energieke oneindigheid.